- ذیاب الغضا
بنوکعب بن مالک بن حنظله. (منتهی الارب)
معنی ذیاب الغضا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ذَ / ذِ بُلْ غَ ضا)
لغت نامه دهخدا
در تاج العروس آمده است: و ذؤبان العرب لصوصهم و صعالیکهم و شطارهم الذین یتلصصون و یتصعلکون لأنهم کالذئاب و هو مجاز و ذکره ابن الاثیر فی ذوب و قال الاصل فی ذؤبان الهمز ولکنه خفف فانقلبت واواً وذئاب الغضی شجرٌ یاوی الیه الذّئب. و هم بنوکعب بن مالک بن حنظله من بنی تمیم. سموا بذلک لخبثهم لان ذئب الغضی اخبث الذّئآب. - انتهی. و رجوع به ذئب الخمر شود
(تُلْ غَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است که نام آن در شعر عرب بسیار آمده است. و غضا نوعی از طرفا یعنی گز است. (المرصع)